Over het boek

Titel: Kèlenòh
Ondertitel: De laatste hogepriesteres van de tempel
van Hera op Samos die de kennis
van de oude wijsheid bezat
Auteur: Hillie Kuipers
Aantal pagina’s: 343
ISBN: 978 90 8954 016 4
Prijs: € 18,00

Graag wil ik u, lezer van deze blog, deelgenoot maken van een bijzonder verhaal over een gewone vrouw, die een erg mooi en speciaal boek geschreven heeft. Ik denk namelijk, dat zowel het verhaal van Hillie Kuipers als haar boek u erg zullen interesseren.
Eerst vertel ik u kort hoe het boek tot stand is gekomen en daarna vertel ik u iets over het boek.
Het verhaal is tot Hillie gekomen over een periode van ruim 20 jaar. Het begon tijdens een vakantie op Samos in 1986, waar ze ineens flitsen van beelden zag uit een heel andere tijd, spontane regressie. Hillie Kuipers was tot dan toe helemaal niet bezig met reïncarnatie of spiritualiteit. Ze is dan ook absoluut niet een zweverig persoon. Ze dacht dat ze gek werd en hield vanaf dat moment een dagboek bij waar ze alles in schreef wat ze zag. Vanwege een enorm heimwee gevoel is ze daarna, zo om de 5 jaar, steeds weer naar Samos gegaan. Ze zag steeds meer beelden tot ze een heel leven zag, dat ze daar geleefd had. Tijdens een van die vakanties is ze de dingen die ze te zien kreeg, gaan controleren door navraag te doen op het eiland. Dat kon pas nadat ze Pythagoras gezien had en het tijdsbeeld duidelijk werd. De dingen die ze zag, kon ze niet weten, maar klopten! Ze was dus niet gek. Ze besloot toen te doen wat ze als kind al wilde, namelijk een boek schrijven. En zo debuteerde Hillie Kuipers op 61 jarige leeftijd als schrijfster en heeft ze na al die tijd haar droom waar gemaakt (dat is iets wat mij persoonlijk erg aanspreekt en wat ik bewonder).
En dan is er natuurlijk haar boek Kèlenòh. Het is een prachtig verhaal, dat vooral opvalt door de beschrijvende toon. Het is een heerlijk lezend boek, dat in eenvoudige bewoording door middel van het verhaal vertelt over reïncarnatie en spiritualiteit. Het is dus een zeer toegankelijk boek, dat ook geschikt of juist geschikt is, voor mensen die weinig van reïncarnatie of spiritualiteit afweten. Dat was ook een doel van Hillie Kuipers: begrippen als reïncarnatie en spiritualiteit, simpel en eenvoudig uitleggen en toegankelijk maken voor mensen. Het is immers ook simpel.
Het boek verkoopt goed en ligt momenteel in 123 bibliotheken verspreid over heel Nederland. Ook is er een gesproken versie.


Korte samenvatting boek

Kèlenòh moet als jong meisje haar geliefde familie en vrienden op Samos verlaten en wordt naar Karnak in Egypte gebracht om voorbereid te worden op de grote taak die haar wacht. Hogepriester Yufaa wijdt haar in, in de wereld van de oude wijsheid. In het begin schudt hij vaak zijn geleerde hoofd om haar dartele jongemeisjesstreken, maar gaandeweg raakt hij onder de indruk van haar kracht en de diepte van haar inzicht. Kèlenòh moet leren, zichzelf helemaal te leren kennen, alle zwakheden, angsten en verstorende invloeden van buitenaf te duiden en vanuit haar taak en functie de mensen te helpen en de goden te dienen.
Gesteund door haar goede vriend Pythagoras en haar priesteressen Cassandra, Selene en Thèano komt zij tot ontwikkeling en bloei. Zij bekleedt haar positie met stijl en verve. De uitdagingen die haar gesteld worden zijn heel zwaar en haar eigenwijze karakter zit haar vaak in de weg. Haar enerverende verhaal is uitermate spannend en in veel opzichten herkenbaar. Hillie Kuipers vertelt haar verhaal zo beeldend en mooi, dat het net is alsof ze er zelf bij is geweest.


Over de schrijfster

Hillie Kuiper is in 1947 geboren in Losser en opgegroeid in een arbeidersgezin. Op vijftienjarige leeftijd ging zij het huis uit, om in de zwakzinnigenzorg te gaan werken. Ze kreeg twee kinderen, een dochter en een zoon.
Hillie Kuipers heeft op veel plaatsen in Nederland gewoond en is uiteindelijk in Drachten neergestreken. Ze heeft gewerkt in een boekhandel, als Alpha-hulp en als medisch secretaresse. Nadat ze werd afgekeurd en in de WAO terechtkwam is ze vrijwilligerswerk gaan doen. Kèlenòh is haar eerste boek.


Hera

Hera is een godin uit de Griekse mythologie. Zij was een dochter van Kronos en Rhea, en was zowel de zuster als de echtgenote van de oppergod Zeus, en de koningin der goden. Ze schonk haar echtgenoot vier kinderen: de goden Ares en Hephaistos, en de godinnen Eileithyia en Hèbè. De koe, de kraai en de pauw waren aan Hera gewijd, en met name ook de granaatappel als symbool van het leven. De Romeinen stelden Hera gelijk aan Juno.
Hera personificeerde de lucht, de atmosfeer, die de vruchtbaarheid op de aarde doet nederdalen, maar tevens het meest veranderlijke van alle elementen is. De betrekking tussen Zeus en Hera stamde reeds uit een vroeger tijdperk, voordat Zeus de heerschappij over hemel en aarde had verworven. Hera was de godin der vrouwen, de beschermgodin van het huwelijk.
Volgens de legenden ontstonden de sterren uit druppels melk van Hera. De melkweg is een naam die is ontleend aan een van de Griekse mythen. Toen Zeus zijn zoon Herakles onsterfelijk wilde maken, liet hij hem tijdens de slaap van Hera haar melk drinken. Toen werd Hera wakker en spoot er nog steeds melk uit een van haar borsten. Die melk werd later de melkweg.
Hera was de eerwaardigste onder alle godinnen op de Olympus, zij zetelt daar op een gouden troon. Ook haar uiterlijk wekt de diepste eerbied.
In de mythologie is zij reeds de hooghartige, naijverige gemalin van Zeus en in tegenstelling tot de vele verbintenissen met lokale godheden en stervelingen die de mythen Zeus toedichtten, was haar vereniging met de oppergod een hiëros gamos ("heilig huwelijk"), dat in Athene, Samos en Knossos feestelijk werd gevierd. Hera's functie als beschermheilige van het huwelijk vindt uitdrukking in de mythen waarin zij vol jaloezie Zeus’ minnaressen en hun kinderen achtervolgt. Diverse hemelverschijnselen, die een strijd tussen de hemel en de lucht leken te beduiden, werden door de Grieken geacht de echtelijke strijd tussen Zeus en Hera te zijn.
Beroemd was vooral haar heiligdom in Argos en de daar gevierde feesten, Heraea, die met openbare spelen gepaard gingen. Van hieruit verbreidde zich de dienst van de godin over de Peloponnesos, met tempels onder andere in Olympia, Korinte, Tiryns en Perachora. Onder de eilanden waren Delos en vooral Samos (waar ze werd geboren en trouwde) centra van de Heracultus, en in het westen Paestum (Zuid-Italië), waar de godin als beschermster van de kraamvrouw gelijkgesteld werd met de geboortegodin Eileithyia, die in de mythe ook wel haar dochter is.


Pythagoras

Pythagoras, een grote geleerde in zowel de filosofie, de wiskunde als de muziek. Een onrustige geest, op zoek naar kennis en ervaring. Zijn zeldzame temperament, in combinatie met studie en oefening, stelden hem in staat kennis op te doen en prestaties te leveren, die ook nu nog bewondering afdwingen. De leer van Pythagoras was een van de meest creatieve van de antieke beschaving en beïnvloedde vele grote filosofen, schrijvers en geleerden. Zowel de antieke, de middeleeuwse als de moderne kunsten en wetenschappers zijn veel verschuldigd aan deze wijze schepper. Zelfs het woord kosmos, dat hij aan het heelal gaf, gebaseerd op de betekenis van orde en harmonie die er heersen. Hij werd door sommigen als een van de Zeven Wijzen beschouwd.
Pythagoras werd geboren op Samos als zoon van Mnesarchos (al word er ook wel beweerd dat hij de zoon van de God Apollo zou zijn). Hij kreeg van jongs af aan een goede opvoeding en opleiding. Volgens de overlevering heeft hij vele reizen gemaakt naar Egypte en het Oosten. Pythagoras werd door Polycrates van Samos verjaagd. Volgens enkelen op grond van laster, volgens anderen, omdat wijsheid en tirannen onverenigbaar zijn.
Pythagoras streefde harmonie en reinheid van de ziel na, wat volgens hem bevorderd kon worden door o.a. de kennis van getalverhoudingen. Deze verhoudingen beheersen volgens zijn leer het heelal, zoals ze bijvoorbeeld ook zijn terug te vinden in de muziek. Hij was een zeer geoefend-lyra speler.
Omstreeks 530 v. Chr. stichtte Pythagoras in Croton een school, die ook in andere Zuid-Italiaanse steden afdelingen vestigde. Pythagoras en zijn aanhangers (de pythagoreeërs) hebben een belangrijke invloed uitgeoefend op het openbare en politieke leven, maar zijn daarbij ook op krachtig verzet gestuit; tegen het eind van zijn leven moest hij Croton verlaten.
Pythagoras bestempelde zichzelf als philosofos, een filosoof of iemand die de wijsheid liefheeft. Toen hem de vraag gesteld werd of hij “wijs” was, antwoordde hij steeds ontkennend, maar benadrukte dat hij de waarheid liefhad. Het is net de onophoudelijke zoektocht naar de waarheid, het continue nadenken en zichzelf en zijn omgeving in vraag stellen zonder te vervallen in pasklare antwoorden, die iemand tot een filosoof maken.
Belangrijk zijn Pythagoras’ complexe gedachten over de ziel, het leven na de dood en de juiste levenswijze. Hij was overtuigd van de onsterfelijkheid van de ziel, geloofde in zielsverhuizing en onderwees de reïncarnatie. Dat is ook de reden dat hij geen vlees at; lange tijd werden vegetariërs ook wel pythagoreeërs genoemd. Pythagoras’ religieuze voorstellingen waren waarschijnlijk van Oosterse, Indische oorsprong. Plato prijst Pythagoras in zijn werk getiteld: “De Staat”, voor de wijze waarop hij leiding gaf aan een groep leerlingen (de pythagoreeërs), die generatie op generatie de levenswijze aan elkaar doorgaven.
Volgens Pythagoras is alles afhankelijk van de getallen. Befaamd is de getallenleer van de oude pythagoreeërs: zij namen aan dat de dingen getallen zijn of erop lijken, of ook wel dat de elementen van de dingen ook die van het getal zijn. Aristoteles vatte de leer van Pythagoras en zijn opvolgers zo samen:
-de dingen zijn getallen
-de gehele hemel is harmonie en getal.
Het idee dat “mooie” getalverhoudingen iets harmonisch opleveren, kon Pythagoras aantonen met een aangestreken snaar. Wanneer je een snaar aanstrijkt en daarna de snaar halveert hoor je 2 tonen, die heel goed samen klinken. Wij zeggen nu dat deze tonen een octaaf verschillen.
Voor pythagoreeërs corresponderen getallen niet alleen met muzikale fenomenen, maar ook met begrippen e.d.: 4 is gerechtigheid (2 x 2, gelijk maal gelijk), 5 is huwelijk (eerste verbinding van even = vrouwelijk met oneven = mannelijk). Het volmaakte getal is 10 (1+2+3+4): deze is bron en oorsprong van alle dingen en bevat bijvoorbeeld alle getallen nodig om de voornaamste toonverhoudingen te definiëren.
De oorspronkelijke getallenleer van Pythagoras en de zijnen was daarom geen wetenschappelijke wiskunde, maar eerder een toepassing. Later is echter ook in de school van Pythagoras , net als op andere plaatsen in de Griekse wereld, wiskunde op wetenschappelijke wijze beoefend.
Het is typerend voor Pythagoras dat hij zijn waarnemingen al snel extrapoleerde naar het heelal. De hemellichamen (ook de aarde) bewegen zich in cirkelvormige banen om een centraal vuur, dat wij niet zien. Door hun beweging in deze banen brengen de hemellichamen muziek voort, een “hemelse symfonie” of “harmonie der sferen”.
De stelling van Pythagoras is waarschijnlijk de bekendste stelling in de wiskunde. Deze stelling luidt:
“In een rechthoekige driehoek is het kwadraat van de lengte van de hypotenusa (schuine zijde) gelijk aan de som van de kwadraten van de lengtes van de driehoek.” Ofwel: a²+ b²= c²
Een andere belangrijke wiskundige stelling waarvan de ontdekking aan Pythagoras wordt toegeschreven is de stelling, dat in een driehoek de som van de drie hoeken altijd gelijk is aan 180º. Ook bekend zijn de “tafel van Pythagoras”, de “tabel van Pythagoras” en de “reeks van Pythagoras”. Nog veel belangrijker dan deze stellingen was echter het uitgangspunt van de pythagoreeërs, dat alles bestaat uit verhoudingen van (gehele) getallen.
Pythagoras combineerde voor het eerst wiskunde en theologie. Deze combinatie zullen we later tegenkomen bij Plato, maar ook bij middeleeuwse theologen als Baruch Spinoza en Leibniz en later zelfs bij Kant. Pythagoras heeft steeds een grote invloed op het denken uitgeoefend. Er wordt wel gesteld dat hij de Griekse wereld deed overhellen van een religieuze denkwereld naar een rationele denkwereld.


Samos

Samos algemeen


Samos dankt haar bekendheid niet alleen aan de beroemde geleerde Pythagoras, maar tevens aan de overheerlijke muskaat- en Samoswijn. Daarnaast is het eiland gezegend met een wonderschoon, heuvelachtig landschap, met groen als de overheersende kleur. De vele olijfbomen, pijnbomen en cipressen versterken het groene, bosrijke karakter van het eiland. Aan de kust bevinden zich karakteristieke, sfeervolle plaatsjes, dikwijls gelegen aan pittoreske baaitjes.
Samos staat als vanouds bekend als één van de meest groene eilanden van Griekenland samen met Corfu. Het mooiste natuurgebied in het hartje van de noordkant is nog geheel in tact.
Men kan hier heerlijk wandelen door de fotogenieke nachtegalenvallei in het Ambelos-gebergte. Het gebergte bestaat uit verschillende plateaus waarop wijnranken verbouwd worden, Ambelos is het Griekse woord voor wijnrank. Uit deze oogst ontstaat de beroemde muskaatwijn van Samos.
Gelegen in deze vallei liggen de twee oudste bergdorpjes van Samos te weten, Manolates en Vourliotes. Deze dorpjes zijn nog echt authentiek Grieks te noemen en stralen een vriendelijke en ontspannen sfeer uit. In het noordwesten zijn de hellingen bedekt met uitgestrekte wijngaarden. Een vlak landelijk gebied treft men in het zuidoosten van Samos aan. Hier wordt tuinbouw bedreven en wisselen pijn-, wijn- en olijfbomen elkaar af. Olijven, fruit en druiven zijn de belangrijkste producten die de vruchtbare grond van Samos voortbrengt.
Het bergachtige groene eiland bereikt in het uiterste westen een hoogte van 1.433 m. De bossen op Samos worden hoofdzakelijk gevormd door cipressen en naaldbomen. Vooral in het voorjaar staan de weiden vol met rode papavers, witte margrieten, paarse anemonen en gele ganzebloemen. Ook de jasmijn, oleander en hibiscus komen veel voor op Samos. Grote oppervlakten staan vol met olijf- en sinaasappelbomen. Daarnaast vindt men eveneens platanen, vijgenbomen en eucalyptussen terug. De totale oppervlakte van het eiland is 476 km2. Kronkelende wegen overbruggen in het dichtbeboste, heuvelachtige binnenland talrijke kloven en leiden door schilderachtige dorpen.
Samos is het eiland van de vele kloosters (o.a. Panagia Spiliani, Zoodochou Pigis en Panagia Evangelistria), traditionele schilderachtige dorpen en ongerepte stranden. Over het hele eiland liggen historische overblijfselen van rijke culturen uit vervlogen tijden.

Geschiedenis van Samos

Rond 1000 v. Chr. vestigde zich Ioniërs op Samos, die de vóór-Griekse bevolking verdrongen. De Ioniërs brachten Samos tot grote bloei. Het eiland werd een belangrijk economisch en cultureel centrum en had een belangrijk aandeel in de Griekse kolonisatie. Het eiland was lid van de Ionische Twaalfstedenbond. Onder de tiran Polycrates (circa 540-521 v. Chr.) bereikte Samos een hoogtepunt, o.a. vanwege de grote publieke werken en zeemacht die hij tot stand bracht. Het lukt Sparta en Korinthe niet om een einde te maken aan zijn bewind. De Perzen wisten Polycrates wel ten val te brengen en stelde zijn broer Syloson er als satraap aan. Na de Perzische oorlogen wist Samos zich in 479 v. Chr. na de slag bij Mycale weer los te maken van de Perzen en vond het eiland aansluiting bij de Delische Bond als niet-belastingplichtig lid. Een poging zich los te maken van de Bond leiden tot de Samische oorlog (441-439 v. Chr.) tegen Athene, die Samos verloor. Daarna bleef Samos Athene tot het einde van de Peloponnesische oorlog (404 v. Chr.) trouw. In 365 v. Chr. lukte het de Atheense admiraal Timotheus om het intussen in 387 v. Chr. weer onder Perzische invloed geraakte Samos te veroveren. Hij vestigde er een gemeenschap van 2000 Atheense klèrouchoi, die in 322 v. Chr. op last van de Macedonische diadochenkoning Perdiccas het eiland weer moest verlaten. In de hellenistische periode was Samos tot 197 v. Chr. een steunpunt voor de Ptolemaeën. In 132 v. Chr. werd Samos Romeins.
De Griekse wiskundige en filosoof Pythagoras, bekend van de stelling van Pythagoras (a2+b2=c2), werd op dit eiland geboren. De stad Pythagorion, die in het zuidoosten van het eiland aan de kust ligt, is sinds 1955 naar hem genoemd. Hier staat ook een beeld van Pythagoras, dat door Nikolaos Ikaris in 1989 is gemaakt.
Samos geldt ook als de geboorteplaats van de filosoof Epicurus.
Op diverse plaatsen van dit eiland werd in de oudheid de godin Hera vereerd. Dit was een godin van de vruchtbaarheid. Al voordat de Myceners zich hier vestigden, bestond er waarschijnlijk al een dergelijke cultus op dit eiland. Ten westen van Pythagorion bevindt zich een heiligdom van Hera: het Heraion.
In de Klassieke Oudheid stond het eiland ook bekend om het rode aardewerk dat hier geproduceerd werd.
Het eiland maakte achtereenvolgens deel uit van het Perzische Rijk, het Helleense Rijk, het Romeinse Rijk, het Byzantijnse Rijk, De Republiek Venetië en het Ottomaanse Rijk, waarna het deel ging uitmaken van Griekenland in1912.


De Tempel van Hera en de Heilige weg.

Dit heiligdom is een van de beroemdste bezienswaardigheden van Samos en ligt 6 kilometer van Pythagorion af. Het werd gebouwd omdat de mensen geloofden dan de godin Hera (de vrouw van Zeus) op het eiland was geboren op Samos. De eerste tempel werd in de prehistorische tijd gebouwd en later vernietigd door indringers. Tijdens de 7e en 8e eeuw voor Christus werd hij herbouwd en weer vernietigd door de soldaten van de koning van Perzië. De eigenlijke tempel werd gebouwd onder het bewind van Polycrates en moest zijn rijkdom en macht uitstralen. Hij werd gebouwd in de Dorische en Ionische stijl met prachtige decoraties. Deze tempel was klaar in 560 voor Christus en hij was 105 meter lang en 52 meter breed. De tempel had aan de lange zijde 2 kolommen van 21 zuilen en aan de korte kant 8 tot 10 zuilen. Deze zuilen waren meer dan 20 meter hoog en het Heraion was in zijn tijd de grootste tempel in Griekenland. Het standbeeld van de godin Hera stond in het midden van het heiligdom. Nu zijn er alleen nog restanten van de tempel te bekijken, en wat er over is van de thermale baden, het grote altaar en het paviljoen van een Romeinse tempel. Het geheel is niet zo imposant als bijvoorbeeld de Akropolis in Athene of als de opgravingen in Delphi, omdat er niet echt veel van is overgebleven. Het enige wat nog een beetje een indruk geeft is de enige nog overeind staande kolom van 10 meter hoog. Toch is het bijzonder interessant om te gaan kijken vanwege de omvang van de site en de mooie details in de beeldhouwkunst die je op sommige plekken nog kunt bewonderen.
Tussen het heiligdom van Heraion en de toenmalige hoofdstad (het tegenwoordige Pythagorion) liep een "heilige weg" die was geplaveid met marmer. Deze weg, die liep over de Chora vlakte, was versierd met beelden en groepen van beelden. De meeste van de belangrijke vondsten, voornamelijk zeer grote beelden van jonge mannen (Kourossen) en vrouwen, zijn niet langer op de site, maar zij worden tentoongesteld in het Archeologisch Museum van Vathi.


Karnak

Karnak (Arabisch: الكرنك, Al Karnak: 'versterkt dorp') is een dorp in Egypte. Het ligt bij aan de oostoever van de rivier de Nijl en 2,5 km ten noorden van Luxor. Toeristen beschouwen Karnak en Luxor als identiek, omdat de twee in dezelfde agglomeratie staan. Karnak bestaat uit een klein dorp bij het grootste tempelcomplex dat de farao's ooit hebben gebouwd. Men associeert de naam Karnak meer met de tempels dan met het dorp; de tempels zijn tweemaal zo groot.
De Tempels van Karnak zijn één groot museum en het grootste religieuze bouwwerk in de wereld. Het complex is toeristische trekpleister nummer twee in de meest bezochte plaats in Egypte, nummer één zijn de piramiden van Gizeh. De grote tempels kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgebouwen, waarbij er nog kleine heiligdommen zijn en vele rijen met sfinxen. Waarbij slechts één toegankelijk is voor het publiek, het is gelijk het grootste en het hart van de tempel. De bezoekers krijgen zo het idee dat Karnak alleen het gebied van Amon-re was, terwijl er ook andere goden vereerd werden.
Karnak onderscheidt zich van andere tempels omdat er zolang door in de naam van farao's is gebouwd. Er werd mee begonnen in het Middenrijk, ongeveer 1600 voor Chr. en aan het hele project hebben 30 farao's meegedaan. Veel van de functies van de gebouwen zijn niet meer te vinden in Egypte en dus uniek. Maar voor de grootte en het aantal gebouwen is overweldigend.


Laatste nieuws

Op dit moment is Hillie op Samos aan het werk aan haar 2e boek. We kunnen dus nog veel meer van haar verwachten!
Op 19 februari 2011 geeft Hillie haar eerste huiskamerlezing. Er gaan nog meer volgen. Houdt voor data en adressen de blog in de gaten.
De lezing van 19 februari was een groot succes! Daarom is er een volgende lezing op 12 maart. Wil je meer info of aanwezig zijn bij de lezing, laat het me weten!


Bronvermelding

Griekse Mythologie van Sofia Souli
Samos, Ikaria en Fourni van Tasos Petris en Yiannis Desypris
Samos vanVasilis Valis
Internet: geschiedenis voor kinderen.nl
Wenteltrap.be
Wikipedia.nl
Flex Travel.nl/ Griekenland
www.angelfire.com/super2/greece 2009 (aanrader!)